Cult! our own guilty pleassures ~ Γκε-Γκε

hi! hello to my fans! (καιρο τωρα ηθελα να ξεκινησω δημοσιευση με αυτην την ατακα- χεχε)

αλλη μια νυχτα με βρισκει εδω, κλασσικα, μεταξυ φθορας κ αφθαρσιας αλλα και με μια πολυ ισχυρη επιθυμια να θελω να γραψω οπωσδηποτε κατι, χουσουρι που τωρα τελευταια εχει αρχισει κ παιρνει τα πανω του. - Θα επρεπε αραγε να ανησυχω?- μηπως θα επρεπε περισσοτερο να ανηυσω που μιλαω στον εαυτο μου μεσω της οθονης?- μηπως -μηπως -μηπως... τοσα πολλα ερωτηματα κ ξαφνικα ΕΝΑ.

Τι ειναι cult?
Ερωτηση που επικρατησε της διαμονης μου στη Ναξο πριν κανα μηνα (ναι ξερω νωρις το θυμηθηκα)

Πολλες φορες ακουμε - εγω τουλαχιστον- οτι η ταδε ταινια ειναι cult... θυμαμαι στην Athens Voice να διαβαζουμε με την Μ. για το πιο cult μπαρακι της Ναξου, καθως κ σε παλαιοτερα αρθρα για το πως τεινουν να γινουν διαφορα μαγαζια του Κεραμεικου cult... Φυσικη ακολουθια των πραγματων ειναι να αρχισεις να αναρωτιεσαι.

Ο λαος μας λεει ρωτώντας πας στην πολη ωστοσο αυτη η Cult-City μαλλον δεν ηταν ιδιαιτερα γνωστη μιας κ οι περισσοτεροι δεν ηξεραν συγκεκριμενα να μου πουν ωσπου χθες σε μια απροσδοκιτη συζητηση με εναν παλιο φιλο μου ειπε πως τα X-files ειναι cult. Αυτο ηταν. Ειχε ερθει πια η ωρα κ η στιγμη ο μυθος των cult να απομυθοποιηθει κ να απενοχοποιηθει...

-Σου χει τυχει ρε παιδι μου να δεις καποια ταινια (ή ακομα κ κατασταση) που να ειναι τοσο μα ΤΟΟΟΣΟ τραγικη που να μην ξερεις αν πρεπει να γελασεις ή να κλαψεις? Εε ΑΥΤΟ! ειναι cult
-Χμμ πχ?
-Ρε παιδι μου ο γκουζγκουνης, η Emanouela ειναι cult. Το "η αληθεια βρισκεται στους Sex Pistols" κι αυτο ειναι cult.

τεσπα για να μην τα πολυλογω cult ουσιαστικα ειναι το must see or must be! Γενικα MUST!
Cult ωστοσο ειναι κ το Black sheep (βλ. παλαιοτερες -σχεδον αρχαιες- δημοσιευσεις). Αρα cult ειναι συνωνυμο του trash? Μμμ πολλες φορες Ναι! αλλα cult ειναι, οπως ειπαμε, κ τα X-files που trash δε το λες με τιποτα!
Γενικοτερα ομως cult ονομαζουμε οτιδηποτε ειναι "καμμενο". Burned to the bone sometimes.

-Εε ενταξει τοτε κ γιατι δε το λεμε αμεσως trash να τελειωνουμε?
-Παντα ο κοσμος βαζει ταμπελες, θα βλεπες εσυ κατι που λεγεται trash? (ναι γιατι ειμαι κ γω καμμενος αλλιως δε θα μιλαγαμε αλλα τεσπα)

Οχι η απαντηση ειναι οχι, γιατι ετσι ειναι διατυπωμενα τα πραγματα στη συνειδηση μας. Τι θα καναμε λοιπον? Ολη μερα καθε μερα συνεχως θα τρεφόμασταν με τεχνη? Εδω μπαινει στο παιχνιδι το Cult το οποιο ως εννοια ερχεται να αντισθμισει την ισορροπια στο μυαλο μας. Ειναι η ασχημια για να απολαμβανουμε περισσοτερο την ομορφια. Και το καλυτερο ειναι πως το cult τελικα το οριζουμε εμεις οι ιδιοι, κανενα περιοδικο κανενας δημοσιογραφισκος κ κανενας κριτικος τεχνης δε μπορει να μας "επιβαλει" τι ειναι cult οπως συνηθιζεται με την τεχνη.

Cult ειναι οτι μας εκφραζει, οτι τραβαει η ψυχη μας! οτι μπορουμε απολαύσουμε. Ειναι ολες μας οι πιο βαθειες guilty pleasures μας που για να μην μας πιασουν όλοι στο δουλεμα το λεμε cult και "γουσταρουν" και οι άλλοι

Read more...

Valerie's Toilet Paper Letter

I was born in a rainy burg in Nottingham in 1975.
I passed my eleven plus and went to girl's grammar.
I met my first girlfriend at school.
Her name was Sara.
Her wrists.
Her wrists were beautiful.
I sat in biology class staring at the pickled rabbit fetus while Mr.Herd said it was an adolescent phase that people outgrew.
Sara did. I didn't.
In 1994, I stopped pretending and took a girl called Christine home to meet my parents.
A week later I moved to London to go to college and study drama.
My mother said I broke her heart.
But it was my integrity that was important. Is that so selfish?
It sells for so little but it's all we have left in this place...
It is the very last inch of us.
But within that inch we are free London. I was happy in London.
I played Dandini in Cinderella.
The world was strange and rustling with invisible crowds behind the hot lights and all that breathless glamour.
Work improved.
I got small filmroles, then bigger ones.
In 2006, I starred in "The Salt Flats."
That's where I met Ruth.
We fell in love.
Every Valentine's Day she sent me roses and, oh god, we had so much.
Those were the best three years of my life.
In 2010, they came.
And after that there were no more roses.
Not for anybody.
After the takeover, they started rounding up the gays.
They took Ruth while she was out looking for food.
Why are they so frightened of us?
They burned her face with cigarettes and made her give them my name.
She signed a statement saying I'd seduced her.
I didn't blame her.
God, I loved her but I didn't blame her.
But she did She killed herself in her cell.
She couldn't live with betraying me, with giving up that last inch.
Oh, Ruth.
They came for me.
They shaved off my hair.
They held my head down a toilet and told lesbian jokes.
They brought me here and pumped me full of chemicals I can't feel my tongue.
I can't speak.
It is strange that my life should end in such a terrible place but for three years I had roses and apologized to nobody.
I shall die here.
Every inch of me shall perish...
Except one An inch.
It is small and fragile and it's the only thing in the world that's worth having.
We must never lose it or sell it or give it away.
We must never let them take it from us.
I don't know who you are but I hope you escape this place.
I hope that the world turns and things get better and that one day people have roses again I don't know who you are but I love you.
I love you...
Valerie.


~Thanks JB, i owe you one

Read more...

Κρισεις ανασφαλειας...

Έμεινε να κοιτά πίσω από την κουρτίνα, χωρίς να τολμά να βγει στο κοινό. Ο σκύλος που συμμετείχε σε επίδειξη μόδας με μαγιό στην Ταιβάν, έπαθε κρίση ανασφάλειας, ίσως γιατί είναι ένα γαλλικό μπουλντόκ και όχι ένα χαριτωμένο κανίς ή τσιουάουα.

kathimerini

Μα ελατε τωρα... μην πει κανεις οτι δε του εχει συμβει ποτε κατι παρομοιο...

Εγω παντως ανεκαθεν ηθελα να ημουν ενας γερμανικος ποιμενικος... Γουφ! ;-)

Read more...

Μια πολη σκυθρωπη

"[...]Ωραιο γλυπτο!
Ποιο λες?
Αυτο εδω στη πλατεια.
Μα δεν ειναι γλυπτο
κ ομως, κοιτα εκει πανω...
... Αα ναι... δεν το χα προσεξει.
Πως κ ετσι?
Εε κανεις πια δε κοιταει ψηλα...[...]

~Κατω πατησια

Αθηνα 2009

Μια πολη μιζερη κ σκυθρωπη... πνιγμενη στα προβληματα της και ξεχασμενη απο τους υπευθυνους της μα κ απο τους ναθρωπους της...

Οι κατοικοι της περιλυποι μα περισσοτερο ανασφαλεις... Αδυναμοι να κοιταξουν γυρω τους φοβισμενοι για το τι προκειται να αντικρισουν... Σιχαινονται μηπως δουν τη βρωμια γυρω τους λοξοκοιτουν για να μην δουν τα λαθη τους στα προσωπα των μεταναστων κ των εξαθλιωμενων απο την κοινωνια συνανθρωπων τους... Τρεμουν ομως περισσοτερο μηπως το βλεμμα τους πεσει σε καποιο τζαμι, σε καποιο καθρεφτη ή καπου που θα μπορουσε να αντικατοπρισει τον εαυτο τους κ δουν πλεον στα προσωπα τους ολη τη βρωμια κ ολα τα λαθη τα οποια τοσο πολυ σιχαινονται.

Τρεχουν συνεχως να..."προλαβουν" τις ευθυνες τους μα στη πραγματικοτητα τρεχουν για να ξεφυγουν απο τις χωματερες των προβληματων τους πριν πεσουν κ οι ιδιοι μεσα... Με το κεφαλι σκυμμενο, το πουκαμισο ελαφρως τσαλακωμενο βαδιζουν σε μια πολη των αρχαιων μυθων που σε τιποτα δεν αναδεικνυει το λαμπρο παρελθον της που οι ανθρωποι περηφανοι για τις ιδεες τους βαδιζαν με το κεφαλι ψηλα κοιταζαν τον ουρανο κ θαυμαζαν τη πολη του φωτος κ του γαλαζιου...

Αθηνα... η πολη που τρωει τα παιδια της

Νεα της τεκνα: η δυστυχια κ η εξαθλιωση.

Α ρε Χαρη... κατι ηξερες κ συ...

Μεσ' τ' ανελέητα χαράματα ξυπνάω των μεθυσμένων

Σε βλέπω από το τζάμι κοιμισμένη στη σκιά των περασμένων

Αθήνα που μιλάς για επανάσταση

Αθήνα σχολική παράσταση

Αθήνα δολοφόνων αθωωμένων

Αθήνα των ξεπουλημένων

Αθήνα των αιώνιων αντιπάλων

Αθήνα της πειθούς δια των ροπάλων

Αθήνα Ευρωπαία με το ζόρι

Αθήνα με σημαίες και μιραφιόρι

Αθήνα ανατολή με το στανιό

Αθήνα τρελό σκουπιδαριό

Αθήνα των βορείων προαστίων

Αθήνα των αναψυκτηρίων

Αθήνα της καψούρας και των πιάτων

Αθήνα των μοναχικών θανάτων

Αθήνα των αρχαίων μύθων

των πυροβολημένων στίχων

Αθήνα όλα από τρίτο χέρι

Αθήνα μαύρη, μέρα, μεσημέρι

Αθήνα εκτός σχεδίου ξεχασμένη

Αθήνα εντυπωσιασμένη

Τι να σου τραγουδήσω

Read more...