Αφιερωμένο...

...σε μενα κ σε εσενα...

Μια διαδρομη ζωής "φαινεται" να ολοκληρωνεται με πλουσια συγκομιδη απο πολυτιμες εμπειρίες και δημιουργικο έργο...

Ομως προσοχη! Δεν (πρεπει να) υπαρχει σπιθαμη για θλίψη, για μελαγχολια ουτε καν για αποχαιρετισμους, γιατι ποτε, εντελώς! τιποτα δε τελειωνει...

Ολα μεταμορφωνονται, μετουσιωνονται και συνεχιζονται πιο επιδεξια, πιο ομορφα, πιο σοφα και για αυτο πιο χαριτωμενα... Εξαλλου οπως εχουν πει πολλοι η ζωη δε ξετυλιγεται ευθυγραμμα σαν μια μεταξωτη κλωστη, αλλα σαν λωτος με πολυαριθμα πεταλα...

Ηδη άλλα ονειρα πιο ζωηρα, πιο επιμονα, πιο δελεαστικά στριμοχνωνται στο νου σου...

Our Odyssey?~ Just follow the changes of the emotions...