Τικ τακ... Τικ τακ...
>> Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009
Υπαρχουν στιγμες στη ζωη μας που τα παντα κινουνται με μια αστραπιαια ταχυτητα... Που τρεχουμε μανιωδως να ακολουθησουμε τον κοσμο γυρω μας... Εναν κοσμο που συνεχως κινειται κ μεταβαλλεται κ μαζι του κ μεις.
Υπαρχουν κ αλλες στιγμες που ο χρονος μοιαζει ακινητος. Που τον αισθανομαστε να μας καταβροχθιζει το ειναι μας κ στη θεση του να αφηνει ενα κενο... ενα μεγαλο κενο κ μια απορια... "Και τωρα τι?"
Πολλοι εχουν δοκιμασει να εξηγησουν αυτην την ικανοτητα του χρονου να μεταβαλει κατα βουληση κινητικη κατασταση... Καποιοι το εχουν εκφρασει σε μια περιοδικοτητα, κατι σαν το εκκρεμες, στην οποια ειαμστε καταδικασμενοι η μια φαση της κινησης να κολουθει αυτη της ισοροπιας(ακινησιας) κοκ, αλλοι παλι το παρομοιαζουν με την νηνεμια πριν απο την καταιγιδα κ το αντιστροφο...
Αυτες τις μερες ο χρονος μοιαζει να εχει παγωσει για τα καλα... αντε να δουμε... :-/
3 σχόλια:
Φίλε μου ο χρόνος είναι μια κατασκευή μας συνεπώς εμείς τον κινούμε και όχι αυτός εμάς. Όπως καλά γράφεις υπάρχουν στιγμές που τρέχει και δε σου φτάνει και θες κι άλλο και στιγμές που θες να φύγει και δε φεύγει. Αυτό εξαρτάται από το με τι τον γεμίζεις. Μη ρίχνουμε λοιπόν φταίξιμο στο χρόνο αλλά στο τι εμείς κάνουμε. Ο χρόνος πετάει! Από εσένα εξαρτάται να είσαι καλός πιλότος!
http://www.youtube.com/watch?v=ntm1YfehK7U
ωραιο τραγουδι μου θυμισες μπαγασα.
@ Kate θα διαφωνησω μαζι σου... ο χρονος υπηρχε κ θα υπαρχει... ευτυχως δεν ειναι δικη μας κατασκευη. Αλλα πραγματι εχει παντα σημασια το τι αξια εμεις του δινουμε... Καμια φορα ομως οι καταστασεις μας επιβαλλουν τη δικη τους χρονικη ταχυτητα... δε συμφωνεις?
@ παντα στις υπηρεσιες σου mits. Χαιρομαι να ξεθαβω μνημες αλλων...
Δημοσίευση σχολίου